Mijn paarden
Ik ben, net als de meeste paardenliefhebbers, begonnen op een manege.
Ik was 5 jaar toen ik begon met ponyrijden.
Op die manege heb ik zo’n 5 jaar gelest, tot ik een Welsh B pony kon leasen, in het dorp waar ik ben opgegroeid.
Als snel werden mijn benen te lang en vond ik een onbeleerde Arabische merrie om te leasen. Samen met de eigenaar (een man die al in de 70 was) heb ik haar beleerd… Dat ging niet vanzelf. Ik had geen ervaring met beleren en de voorbereiding bestond uit longeren en dan maar gewoon gaan zitten en afwachten… Dat ging wonderwel goed, maar poeh wat kon die merrie hoog steigeren en hard rennen… een echte Arabier wat dat betreft.
Toen de eigenaar besloot met die merrie te gaan fokken, kreeg ik op mijn 15e een eigen pony, Koran; een 3/4 Arabier x New Forest.
Ik kan eindeloos vertellen over die jaren 80:
- waar we reden met een zadel dat op elke paard paste,
- een cap los (of helemaal niet) op je hoofd zat,
- we op wedstrijd gingen met de hele ponyclub in een veewagen,
- ik met mijn net beleerde Arabische merrie, in mijn eentje 10 kilometer langs de openbare weg reed
- of zonder zadel en hoofdstel een buitenrit ging maken…
…mijn ouders wisten meestal niet wat ik uitspookte…
Mooie tijden, maar gelukkig is er qua kennis en paardenwelzijn veel verbeterd.
Zangeres
Naast paardrijden, ben ik gek op muziek. Op mijn 15e deed ik een poging om gitaar te leren spelen en later ook keyboard.
Rond mijn 18e begon ik met zingen in diverse bands.
Ik was 20 jaar toen ik auditie deed bij een bekende Nederlandse metalband. Twee weken later stond ik met die band op het podium van een uitverkocht Ahoy. Er volgden nog heel veel optredens in binnen- en buitenland, samenwerkingen met bekende namen in de muziekindustrie en ik heb 3 cd’s opgenomen.
Naast het zingen schreef ik ook mijn eigen teksten en zanglijnen en verzorgde ik de communicatie (zo kon ik meteen mijn studie in de praktijk brengen) voor de bands waarin ik zong.
Daar heb ik ontzettend veel geleerd over zichtbaarheid, omgaan met de pers en met fans.
Hylke H.
Nadat ik stopte met zingen en een goede baan had, heb ik mijn eerste eigen paard gekocht. Ik had als 12-jarige al eens op PRE’s gereden en helemaal verliefd geworden op dat ras.
Ik was ook al jaren lid van een forum met eigenaren van PRE’s en wist dat ik ook een PRE wilde… maar ze waren zo vreselijk duur, niet gezond of getraumatiseerd…
Na een bezoek aan een stal met Friezen werd dat mijn 2e keuze. Ik ging op zoek naar een 3-jarige Friese merrie. Ja, ondanks de vooroordelen, ben ik dol op merries. 🙂
Uiteindelijk kwam ik thuis met een zwaar ondervoedde 2-jarige Friese hengst. De dierenarts die hem keurde, raadde mij aan om hem terug te brengen, maar ik wilde hem ‘opknappen’.
En dat was zeker gelukt! Hylke H. (Fetse x Reitse) groeide uit tot een knappe, stoere hengst. Iets te veel hengst voor de pensionstalling, waardoor ik hem uiteindelijk als ruim 3,5-jarige moest castreren.
Hij bleef desondanks erg dominant naar andere paarden en moest vaak alleen staan. Ik had daarom zelf een pony gekocht als maatje voor hem, maar die ontsnapte steeds op de pensionstalling en heb ik uiteindelijk in de opfok geplaatst bij een IJslander fokker. Tot ze bij huis konden komen staan.
Helaas heeft Hylke nooit bij mij thuis gestaan. Hij overleed heel plotseling aan een acute maagscheuring op pas 6-jarige leeftijd…
Indira BHB
PRE / APTA merrie
Vlak na het overlijden van Hylke, bleek ik zwanger van onze oudste zoon. Helaas werd het geen makkelijke zwangerschap en moest ik door een zware bekkeninstabiliteit, met ruim 25 weken zwangerschap, al stoppen met werken. Ik zat hele dagen thuis, op een ziekenhuisbed en al scrollend op internet kwam ik de website tegen van een PRE fokker en zag ik deze foto’s…
Ik was op slag verliefd
Indira BHB was een jaarling PRE merrie. Haar opa is de legendarische PRE hengst Evento, die met Ignacio Rambla meedeed aan de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta.
Indira was geboren en getogen in een weiland, net over de Duitse grens ter hoogte van Aalten. Ze was nooit in handen geweest en leefde met een groep merries en veulens. Ze was dus zo goed als wild.
Toen ik haar wilde bezichtigen was ze ook amper te benaderen, maar ze was zo mooi dat ik haar meteen gekocht heb.
De volgende uitdaging was haar laten keuren en bij mij thuis krijgen…
Was de keuze voor jouw paard ook liefde op het eerste gezicht?
Ik wilde Indira wel eerst laten keuren dus moest de eigenaar haar letterlijk eerst vangen. Ze werd goedgekeurd en ik ging haar halen met mijn man.
We hadden een stevige Ifor Williams trailer geleend omdat die helemaal afgesloten kunnen worden. De fokker had haar gesedeerd en zo hebben we haar bijna de trailer ingetild met 4 man.
Eenmaal thuis hebben we haar in een stal gezet en de volgende dag een draad gespannen, de staldeur open gezet en haar zelf het weiland in laten lopen want zelfs aan een halster meelopen kende ze niet.
In dat weiland ben ik begonnen haar de basis te leren tot het geweldige, werklustige rijpaard dat ze uiteindelijk is geworden.
Helaas werd Indira al op jonge leeftijd wit en kreeg ze ook al snel melanomen. Inmiddels heeft ze ook veel inwendige melanomen. Ze wordt daardoor al een paar jaar niet meer gereden. Ik hoop nog lang van mijn knappe prinses te genieten, maar ik vrees het ergste…
Antequera PB
PRE / APTA merrie
Aangezien ik mijn paarden aan huis heb, moest er een tweede paard komen. Ik had in eerste instantie een Haflinger gekocht als maatje. Door een tweede zwangerschap en geen tijd om haar te rijden, had ik een bijrijder voor haar, die haar graag wilde kopen.
Ik wilde eigenlijk wel fokken en besloot nog een PRE merrie te kopen. Tijdens onze vakantie zag ik de advertentie van Antequera en ben vanaf de camping naar de fokkers gereden en werd wederom verliefd en heb haar meteen gekocht.
Antequera is totaal anders dan Indira. Het is een hele rustige en nuchtere merrie. Ze leek wel zadelmak geboren en heeft al veel mensen geholpen over hun angst te komen.
Ze was jarenlang mijn 2e paard omdat ik vooral op Indira reed, maar nu Indira niet meer gereden kan worden ben ik haar pas echt gaan waarderen. Ze is het liefste paard ter wereld!
Door omstandigheden heb ik haar de laatste tijd weinig gereden, maar ik wil daar echt verandering in brengen want ze kan zoveel meer dan wat er tot nu toe met haar is gedaan.